Spor Hekimliğinin Tarihi Hakkında
Sporun tarihi gelişimi içerisinde en eskiye gittiğimizde, spor hekimliği kavramı altında tanımlayabileceğimiz etkinlikler olduğunu görürüz. Bu etkinlikler, hem performansın artırılmasına, hem de yaralanmalarda rehabilitasyon yapmaya yarıyorlardı. Daha o zaman, Antik Olimpiyat oyunlarında, beslenme, masaj ve uyarıcı maddelerin bugünkü doping anlamında kullanımı ile ilgili bazı çabaların olduğu kanıtlanmış ve o zamanın sorunlarının bugünkülerden pek de farklı olmadığı gösterilmiştir. Markus Aurelius zamanında antik Roma'da gladyatörlerle ilgilenen ve onları yarışlar için hazırlayan, yetiştiren ve rehabilite eden Galen'i (İsa'dan sonra 129-20O) belki de ilk profesyonel spor hekimi olarak tanımlayabiliriz. 20. yüzyılın başında modern spor hekimliğinin başlangıç aşamasında olduğu gibi, o zamanlarda da ağırlık noktası travmatoloji alanındaydı. Ancak sporu terapötik jimnastik olarak tedavide kullanma eğilimi, Çin'de ve Mısır'da İsa'dan önceki üçüncü yüzyıla kadar uzanıyordu ve bu denemeler bugünkü sakatlar için spor çalışmalarına çok benzemektedirler. [Modern] spor hekimliğinin gelişimindeki, sporcuların genel olarak bakımı ve Özel olarak spor kazalarında ilk yardımı kapsayan bu ilk devresinde bile spor ile ilgilenen hekimler biraraya gelmiş ve örneğin daha 1912 yılında Almanya'da [Tıbbi bilgilerin sporda kullanımı cemiyeti] gibi dernekler kurulmuşlardır.
Sporun insan organizması üzerindeki etkilerinin bilimsel olarak araştırması için önemli bir uyarı, tüm ülkelerde, örneğin Berlin'deki Alman Spor Akademisi'nde olduğu gibi spor enstitülerinden gelmiştir. Bu enstitülerde ayrıca doktorlar da resmen ders veriyor ve araştırma yapıyorlardı.
Sporun, birçok ülkede anormal derecede yayılmasına bağlı olarak ortaya çıkan bu gelişme , 1928’de St. Moritz’de yapılan 2. Olimpiyat Oyunları sırasında Federation Internationale de Medicine Sportive (F.I.M.S.)'in kurulmasına neden oldu ve bugün bu federasyona katılmış olan 60 ülke vardır.
Spesifik ilk bilimsel sonuçlar, 1928'de Amsterdam'da yapılan 2. Yaz Olimpiyatların sırasındaki Spor Hekimliği 1. [Dünya Kongresi]’nde sunuldu. 0 zamandan beri bütün dünyada spor hekimliği ile ilgili kongreler yapılmakta ve FIMS'in resmi dünya kongreleri başlangıçtaki iki yıllık aralıklardan sonra bugün artık dört yıllık aralıklarla yapılmaktadırlar. Bu arada uluslararası spor dernekleri ve Uluslararası Olimpiyat Komitesi de, Özel sorunlarını teorik ve pratik olarak çözümlemeye çalışan ve her şeyden önce, çok güncel bir sorun olan doping ile uğraşan spor hekimliği komisyonları kurmuşlardır.
FIMS'in interfederal komisyonu ki, buna uluslararası tüm spor derneklerinin önde gelen doktorları dahildir, en yüksek performansın gösterildiği başarı spor dallarının kontrolü ve buradaki aksaklıklar ile ilgili ortak ilkeler bulmaya çalışmaktadır.
Son 20 yılda spor hekimliğindeki araştırmalarda ağırlık, uluslararası rekor yapma baskısının ön plana çıkması nedeniyle performansın artırılması üzerinde toplanmıştır ve bu yüzden kardiyoloji ve biyokimyanın bu konuya önemli katkıları olmuştur. Uygulamada hekimin sorumluluk bilincine ve görevindeki özenine büyük yükümlülükler getiren bu çabalar, performansın artırılmasındaki sınırları da yavaş yavaş belirlemeye başlamaktadır. Antrenmandaki anormal yüklenmeler Özellikle hareket organındaki spor yaralanmaları riskini çok fazla artırdığı için bu yükümlülükler gitgide ağırlaşmaktadır.
Dünyanın hemen hemen bütün ülkelerinde bugün spor hekimliği ile ilgili enstitüler mevcuttur, bunlar kısmen bağımsız devlet kuruluşlarıdır, kısmen ise Spor Bilimleri veya Eğitimi Enstitüleri olarak üniversitelerin bünyelerinde yer alırlar. Yaptıkları bilimsel araştırmalar, bugün tıbbın, kardiyoloji, fizyoloji ve rehabilitasyon gibi birçok başka alanı için de önemli temel taşların sağlamaktadır. Spor hekimliği konusunda görmezden gelinemeyecek kadar çok sayıda olan yayınlar ki, bunlar ulusal ve uluslararası 34 spor hekimliği dergisinde basılmaktadırlar, yalnızca spor hekimliğindeki gelişmeyi değil, aynı zamanda spor hekimliğinin zamanımız insanı için olan önemini de göstermektedirler.
Kaynak: ‘Spor Hekimliği Giriş’ kitabından yazılmıştır.